Amusement Park สวนสนุกบนผืนป่า​ช้า [IdentityV​ : Bane Gamekeeper]

บทนำ​ : รวมพลังผู้ล่า

"กราบเรียนเชิญทุกท่าน​ เข้ามาที่​ 'ห้องเตรียม'​ ณ เวลา​ 15:00​ น.​ ทางเราจะให้เวลา​ 1​ นาทีในการพูดคุยปรึกษาติดต่อกันก่อนเริ่มเกม​ จึงเรียนมาเพื่อทราบ" จดหมายเชิญถูกสอดไว้ที่ช่องใต้ประตูทุกห้องพักของผู้ร่วมเล่นเกม​สิบคน​ แบ่งฝั่งเป็นสองฝั่งคือ​  'ฝั่งผู้รอดชีวิต'​ กับ​ 'ฝั่งผู้ไล่ล่า'​

ซึ่งผมอยู่ฝั่งหลัง...

"เฮ้​ ! เบน...รอนานไหม​ ?" สไมลีย์​ เฟซ​ กำลังเดินขากระเผลกใส่หมวก​มานั่งเก้าอี้อีกตัวข้าง​ ๆ​ ผม หน้ากากตัวตลกที่มันสวมอยู่มีริมฝีปากยิ้มอ่อน​ ๆ​ และทรงผมที่ฟูฟ่องล้วนสีแดงฉูดฉาด​ นวลแก้มมีจุดสีชมพูจาง​ ๆ​ ส่วนจมูกนั่น...มะเขือเทศรึไง​วะ​ ?

"รอนายไม่นานหรอก​เฟซ แต่สำหรับพวกนั้น..." ผมหันไปมองพวกมันทั้งหมดแปดคนทยอยตามกันในนั่งเรียงรายกันอยู่ที่โต๊ะยาว​บางคนก็คือพวกที่ผมหมายปองไว้​ บางคนผมก็ไม่รู้จัก​ อาจจะเป็นของเพื่อนของผมที่ใส่ชุดคณะละครตัวตลกนั่งอยู่ข้าง​ ๆ​ ผมตอนนี้ "แค่​หนึ่งนาทีก็นานเต็มทนแล้ว​ !" ​

[สถานที่​ : สวนสนุกธารแสงจันทร์]​

จอมอนิเตอร์ขึ้นฉายภาพตัวอักษรตรงหน้าพวกผม​ สร้างความสนใจแก่ฝั่งพวกผมและฝั่งพวกมันยิ่งนัก

บนโต๊ะยาวมีเทียนคอยมอบแสงสว่างให้แก่ผู้รอดชีวิตทั้งแปดคนได้เห็นว่ามีอาหารว่างกระจุกกระจิกวางไว้อยู่​ แต่ก็ไม่ได้ทำพวกเขาสนใจนัก

"นี่เธอ...ใครจะมาเล่นเป็นฝ่ายล่าเราเหรอ​ ?" หมอเอมิลี่สะกิดถามหนุ่มชุดผ้าคลุมดำติดผ้าปิดตาบดบังไว้​ ผ้าปิดตามีสัญลักษณ์บางอย่างประทับตราอยู่​ เหมือนรูปงูกำลังโอบล้อมสามเหงี่ยมที่มีจุดกงม​ ๆ​ อยู่ตรงกลาง​ นอกวงงูเหมือนจะมีปีรูป​ตัว​ F อยู่

"ไม่รู้สิครับ" ผู้หยั่งรู้นามว่า 'อิไล คลาร์ก'​ กล่าว​พลางลูบศีรษะนกฮูกตัวน้อยที่ยืนหลับอยู่บนบ่า​ เอียงหัวไปซบคอของเจ้าของ​ เขาเป็นผู้หยั่งรู้ซึ่งได้ครอบครองนิมิตจากเบื้องบน​ "ผมก็ยังไม่อยากรบกวนนัยน์เนตรอีกดวงของผมเวียด้วยสิ อีกอย่าง...กฎที่เจ้าของคฤหาสน์กำหนดขึ้นมา​ เขาห้ามแอบไปรู้ว่าใครเป็นผู้ล่านะครับ"

"ใช่คนที่นั่งเก้าอี้สองตัวข้างหน้านั่นรึเปล่า​ ?" หนุ่มหัวขโมยหนวดเฟิ้มนามว่า 'ครีเซอร์​ เพียร์สัน'​ ชี้นิ้วไปตรงหน้าด้วยความสงสัย​ เขาแต่งตัวสุภาพแต่ดูลวก​ ๆ​ เสื้อเชิ้ตสีบาวปลดกระดุมเม็ดบนออกเผยเห็นแผงอกที่มีเนคไทผู้คอไว้​ แต่กลับเอาเนคไทไว้ในเสื้อ

"น่าจะใช่ครับ" นักแต่งศพ​คาดเดา​ การแต่งตัวของเขาดูเรียบร้อย​ ดูมีระเบียบกว่าใคร​ เสื้อดำ​คอปกปิดรัดคอ กางเกงดำคลุมตาตุ่ม​ สวมถุงมือสีขาวสีเดียวกับผ้าปิดปากและสีผมของเขาที่ปัดทรงไปทางซ้ายดูสุภาพ

"ตื่นเต้นจังเลยนะ~" เอ็มม่า​ อาชีพคนสวนเอามือทั้งสองที่สวมถุงมือสีขาวปิดปากบอกความรู้สึกตัวเองด้วยอาการตัวสั่นระริก​ ทรงผมไว้จอนข้าง​และมัดรวบเข้าไง้ในหมวกฟาง​ ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว​ถกแขนเสื้อขึ้นถึงข้อศอก​ สวมเอี้ยมสีเขียวมอมแมมพร้อมเข็มขัดรัดมีช่องใส่อุปกรณ์ทำสวน​ เธอนั่งไขว่ห้างทำให้ครีเซอร์มองกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน​รัดรูปทรงขาเข้ากับรองเท้าบูทของเธอจนเธอสัมผัสได้​ "มองอะไรจ๊ะคุณเพียร์สัน​ ?"

"อ๋อ​ ! เอ่อ..." เขาเลิกลั่ก​ พยายามหาข้ออ้างมาพูด​ "กระเป๋าเครื่องมือนี่ไปเอามาจากไหนนี่​ ?"

"อ๋อ​ เก็บมาจากบนตู้ทางเข้าห้องรับประทานอาหารในคฤหาสน์นี้จากเกมรอบที่แล้วจ้ะ​ กะจะเอามาซ่อมราวบันได​ แต่ดันต้องเอามสพังเก้าอี้ในเกม​" เธอพูดแล้วก็ขำคิกคิกอย่างร่าเริงจนเขายิ้มอย่างเอ็นดู...หมอเอมิลี่ก็แลดูเธออยู่เหมือนกัน

"แต่ว่ามืดจังเลยนะ​ ที่นั่งสองคนนั่น" เฮเลน่า​พูดติดตลก​ เพราะเธอเป็นหญิงตาบอดที่มองไม่เห็นสิ่งใดเลย​ จะมีก็แต่เสียงที่คอยชี้นำทางเธอได้รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน

"นั่นสิ​ ฉันก็พยายามเพ่งเล็งไปที่สองคนนั้นอยู่นะ​ มืดจนมองไม่เห็นเลย​ เจ้าของคฤหาสน์ลืมเปิดไฟหรือกลัวเปลืองค่าไฟวะ" นักสำรวจรับมุกของเธอมาตบ​ เขามองเธอ​ วันนี้เธอสวมหมวกใส่แว่นตา​ ทรงผมบ๊อบสั้นเข้ากับหน้าอวบ​ ๆ​ ของเธอ​ แต่ไม่รู้ว่านี่เป็นชุดลำลองของเธออยู่แล้วหรือเป็นชุดนักเรียนกันแน่​ ผ้าพันคอผูกเป็นเนคไท​ไว้ข้างนอกเสื้อยืดคอกลมสีขาว​ ใส่สูทสีเหลือคลุมไว้​ กระโปรงสีน้ำเงินสีเดียวกันกันผ้าพันคอเข้ากับรองเท้าส้นสูงสีดำ​ ทว่าสาวที่นั่ง​ ๆ​ เขาอีกคนกลับพูดขัดขึ้น​ เขาหันไปมองเธอแล้วก็ถึงกับตาลุกวาว กลืนน้ำลายดังเอือก​ใหญ่ เธอใส่เสื้อรวมกระโปรงสีดำรัดรูปแสดงร่องอก​และเนินบัวตูม​ กระโปรงก็ฉีกแหวกด้านข้างให้เห็นขาอ่อนทั้งสอง​ มีเครื่องประดับเป็นสายรัดสีทองอยู่ที่สะโพก​ ชุดคลุมสีม่วงแขนยาวไม่คลุมตัวมีฮู้ดสวมศีรษะมีเครื่องประดับสีทองระยิบระยับ​ และมีเขางอกออกมา​เหมือนเป็นสัญลักษณ์ประจำลัทธิของเธอ​ เส้นผมสีแดงถักเปียข้างเข้ากับริมฝีปากดำของเธอที่ราวกับเป็นแม่มด

"ไม่เอาสิคะ​ อย่าพูดไม่ดีกับตัวเจ้าของคฤหาสน์อย่างนั้นเลยค่ะ​ เดี๋ยวท่านจะไม่พอใจเอานะคะ​ ดิฉันว่าทางท่านเจ้าของเขาอาจจะให้เราได้ไปเห็นเขาซึ่ง​ ๆ​ หน้าตอนเล่นเกมก็ได้นะคะ" นักบวชหญิงกล่าวก่อนจะคลี่ยิ้ม​จาง​ ๆ​ ส่งให้นักสำรวจที่ใส่เสื้อยืดคอกลมสีดำ​คลุมด้วยเสื้อกันหนาวสีน้ำเงิน​ สวมกางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบ​ ขณะตอนนั่งยังสะพายกระเป๋าเป้เดินทาง​เลย​ บนโต๊ะตรงหน้าเขามีหนังสือสีแดงอยู่​เล่มหนึ่ง​ พลันเห็นสายตาของหัวขโมยชะโงกหน้ามามองฉัน​ "มีอะไรรึเปล่าคะ​ ? คุณครีเซอร์"

"เปล่าครับ​ พอดีเห็นวงแหวนนั่นสวยดี" เขาเห็นรูปทรงลักษณะเหมือนวงเวทย์​

"อ๋อ​ เป็นกุญแจศักดิ์สิทธิ์ค่ะ​ ของประจำกายจากคนในลัทธิ​ ถ้ามีโอกาส...เรามาใช้ร่วมกันนะคะคุณครีเซอร์"

"ครับ​ แล้วดอกกุหลาบสีทองนั่นของนาย​ ?" คราวนี้เขาหันไปถามหนุ่มนักสำรวจ​

"อ๋อ​ เป็นงานฝีมือของผมเองครับ​ พอดีเหมือนตอนนั้นสำรวจอะไรอยู่แล้วว่าง​ ๆ​ เลยลองสรรสร้างมันขึ้นมา" เขาอภิปรายพอสังเขป

"งามวิจิตรดีนะครับ​" ครีเซอร์ยังคงติดนิสัยคิดจะลักเล็กขโมยน้อยมาตั้งแต่สมัยยังเป็นผู้ดูแลสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่มักจะขโมยของคนอื่นมาให้เด็ก ๆ​ ได้สบายขึ้นมาหน่อบ

"นายจำได้ไหม​ ? ที่สวนสนุกนั่น..." เฟซถามขึ้น

"จำได้สิ​ ตอนที่นายขาเจ็บฉันยังจำได้ติดตาเลย"

แต่แล้วจู่​ ๆ​ ผมก็รู้สึกว่าเหมือนโลกทั้งใบกำลังค่อย​ ๆ​ ดับวูบลง​เป็นสัญญาณว่าเวลาหนึ่งนาทีได้หมดลงแล้ว

ก่อนที่ผมจะสลบลงไป​ ผมได้หันไปมองเพื่อนข้างกายของผมพลางพูดในใจ​ 'เรามารวมพลังจัดการพวกมันไปด้วยกันนะ...ตัวตลกของผม'

----------Talk Me----------

สวัสดีนักอ่านผู้ที่เล่นเกม​ IDENTITY​ V​ และไม่เคยทุก ๆ​ ท่านนะครับ

เนื่องจากตอนนี้ผมติดเกมนี้จนเก็บมาแต่งเป็นเรื่องเป็นราว​ก็เลยนำมาลงเว็บไปเลยในตัว​

ทว่าผมชอบเล่นตัวกวางมากที่สุด​เลยหยิบยกตัวนี้มาเป็นตัวเอก​ และแอบรู้มาว่าเรือของเบนคือชายผู้มีโชค...รึเปล่านะ​ (ไม่แน่ใจเลย)​ จึงจะพยายามแต่งเอาใจสาววายบ้างในบางตอน​ ​แต่น้อยนักที่จะมี​ เพราะฉะนั้นอย่าคาดหวังกับผมเลยครับ

แต่ถ้าใครเรือไหนมาเล่าสู่กันฟังได้นะครับ​ {^°^`}​